Queirello(-d'Iero)
Carex olbiensis
Cyperaceae
Àutri noum : Moutouso, Sagneto.
Nom en français : Laîche d'Hyères.
Descripcioun :La queirello-d'Iero trachis souto lis aubre dins li bos fre de Prouvènço, subretout séusouso. Fai de mato emé de fueio larjo (3 à 8 mm) e bèn verdo. Li tijo, que porton uno espigo masclo e 1 à 3 femello laco, se giblon un cop maduro. Lis utriculo soun pulèu grosso de 4 à 6 mm emé un bè courtet de 0,3 à 0,8 mm. Lis escaumo, pounchudo, an uno costo bèn verdo (fotò).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 20 à 70 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Carex
Famiho : Cyperaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 10 à 15 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun
Liò : Bos fres
- Suviero
- Blachiero
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Carex olbiensis Jord., 1846
Espargouto(-di-cinq-estamino)
Spergula pentandra
Caryophyllaceae
Autre noum : Praussèli.
Nom en français : Spargoute à cinq étamines.
Descripcioun :L'espargouto-di-cinq-estamino es uno pichoto planto que trachis dins li sablo séusouso. Coume tóuti lis espargouto, se recounèis à si fueio en faus verticille. Aquelo a cinq estamino, e subretout de grano negro di proun alado (vèire li fotò).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 25 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Spergula
Famiho : Caryophyllaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 5 à 10 mm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mars à jun
Liò : Tepiero seco
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Spergula pentandra L., 1753